(25.10.2007) Peş peşe gelen şehit haberleri ülkemizi iyice germeye başladı. Sabırlı olan Türk halkının artık sabrı taştı. Nasıl olur da bu PKK’lılar yok edilemez, nasıl olur da Türkiye Cumhuriyeti devlete karşı her gün suç işleyen askeri, polisi şehit eden bir örgüte karşı sınır ötesi hareket için ABD’nin iznini bekler? Bütün bu olup bitenleri gördükçe tüylerim ürperiyor. Şimdi tam zamanı, gel de arama Tansu Çiller’i. Hiçbir önemi olmayan bir kardak kayılıkları için nerede ise savaş ilan edecekti. PKK’yı yurt içinden sildi. Başları Avrupa himayesinde yurt dışına kaçırıldı da canını zor kurtardı. Ne şehirde barınabildiler ne de kırsalda. Emir, görüldüğü yerde imha edin olmuştu. Böyle olunca da başarı geldi. Fakat ne yaptılar, ne ettiler o güzel oluşumu yok ettiler. Yok efendim derin devletmiş, yargısız infazmış iç ve dış düşmanların gazına gelip vatan için millet için canlarını hiçe sayan bu vatan perver insanları harcadılar, hapishanelere attılar. Sanki bu insanlar vatan haini imiş gibi gazetelere manşet oldular. Bütün bunları yapanlar, alet olanlar PKK’nın ekmeğine yağ sürdüler. Adamlar yok olurken iyice güçlendiler. Sigara kaçakçılığı bunlarda, esrar eroin bunlarda, her türlü gayri meşru işleri bunlar yapıyor. Havadan para kazanıyorlar yandaşlarını da zengin ediyorlar. Yandaşları da oralardan kaçıp büyük şehirlerde mal mülk ediniyorlar. Devlete bir kuruş vergi vermeyen biri nasıl oluyor da milyarlık yerleri satın alabiliyor. Kimse bunlara bu parayı nereden buldun demiyor. Namuslu tüccarın her zaman denetleyenler bunları bir türlü yakalayamıyor. Tansu Çiller’i, devlet için millet için çalışanları yok edenlere soruyorum. Siz kime hizmet ettiniz, o süreç devam etseydi şimdiye kadar PKK’nın P’si bile kalmazdı. Yandaşları korkudan başlarını bile kaldıramazlardı. Artık onlar geride kaldı. Vatanımızı, milletimizi, çocuklarımızın geleceğini düşünmek zorundayız. Artık topyekun bir haykırışım zamanı geldi. Tek bir sloganımız var; “Ya bu PKK yok olacak ya olacak”. Bunun için her iş mubahtır. Gerekirse gerektiği kadar şehit verebiliriz. Kurtuluşumuz için 10 milyon insanın ölmesi gerekiyorsa ona da razıyız. Millet olarak her şeyi göze aldık, bizi yöneten siyasilerimizde de bu kararlılığı görmek istiyoruz. Bizi biz yönetiriz başka bir devletin bizi yömetmesine asla izin veremeyiz. Eğer müttefiklerimiz, komşularımız dostsa yanımızda olmaları lazım, değillerse o zaman karşımızdalar demektir. ABD himayesindeki bir İsrail bir askeri öldüğü zaman Filistin’i bombalıyor. Ona kimse sesini çıkarmıyor da bize mi çıkaracaklar. Kim ne derse desin biz işimize bakalım. PKK’nın yurt içinde yurt dışında ne kadar yanlısı varsa yok oluncaya kadar savaşmalıyız. Yazımı üstat Necip Fazıl Kısakürek’in Ve Gelir şiiriyle noktalıyorum: Bu yurda her belâ içinden gelir; "Hep"leri hep, hiçin hiçinden gelir. Gelemez bir ithal malıdır akıl, Kafdağından, Çinden, Maçinden gelir. Dünküne eş, bugün küfür yobazı; Bütün derdi festen, lâpçinden gelir. "Allah vardır!" dersin; sorarlar: Niçin? Sonra tokat, puta "niçin" den gelir. Benim nur mayama pislik atanlar, Şeytan, senin büyük elçinden gelir! Biricik selâmet yolu tarihte, "Sormayın, görmeyin, geçin!" den gelir. Genç Osman'ı lif lif yolan o güruh, Kahbe devşirmenin piçinden gelir. Bir gün bu gidişle çatlarsa yürek, Dile vurdukları perçinden gelir...