Cemre, halk kültüründe baharın müjdecisi olarak kabul edilir. Ateş, kor, köz gibi anlamlara gelen cemrenin her yıl şubat ayı sonunda başlayarak önce havaya, sonra suya ve son olarak da toprağa düştüğüne inanılır.
Her bir düşme arasında bir hafta vardır. Buna göre ilk cemre 19-20 Şubat'ta havaya, ikincisi 26-27 Şubat'ta suya, üçüncüsü de 5-6 Mart'ta toprağa düşer.
Türk Dil Kurumu'na göre cemre, şubat ayında birer hafta arayla havada, suda ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişidir. Cemre düşmesi, soğuk kış günlerinin ardından havanın, suyun ve toprağın ısınmaya başladığına işaret eder.
Cemre düşmesi aynı zamanda bahar bayramı nevruzun yaklaştığını da gösterir. Hayvancılıkla uğraşanlar için hayvanların otlaklara kavuşma zamanının yaklaştığını, tarımla uğraşanlar için de toprağın işlenme dönemine gelindiğini ifade eder.
Orta Asya'dan Arap coğrafyasına, Çin'den Yunanistan'a pek çok kültürde yılın neredeyse aynı günleri, cemrelerin düşerek ya da yükselerek havayı, toprağı ve suyu ısıttığı tarihler olarak kabul edilir.
Mehmet Mirzacan Baran